من رقص دختران هندي را بيشتر از نماز پدر و مادرم دوست دارم. چون آنها از روي
عشق و علاقه مي رقصند ولي پدر و مادرم از روي عادت نماز مي خوانند .
یه صفحه زدم به نام شریعتی
عشق و علاقه مي رقصند ولي پدر و مادرم از روي عادت نماز مي خوانند .
یه صفحه زدم به نام شریعتی
بسیار روشن فکرانه! و زیبا بود...
پاسخحذفسلام. قبل از این که بگی وبلاگتو دیده بودم و می خوندم. مبارکت باشه :).ایشالا چرخش واسه ت بچرخه.
پاسخحذفسلام میثم جان تبریک می گم خوشحالم کردی بهم سر زدی و چه خوب که گفتی موفق باشی :)امیدوارم بتونی و بشه همیشه بنویسی اونیو که می خوای بنویسی
پاسخحذفخوشمان آمد!
پاسخحذفشریف نیک گفتا!هایپراکتیوی زیاااااااااااد!
خیلی حرف مهمیه ها،هرروز هم به این جمله فکر کنیم کمه،ببینیم چه بخش هایی از زندگی ما بی مفهوم و از روی عادته، وااقعا اگه آدم بتونه وسط این همه سرشلوغی بازم عاشقانه کار کنه،عبادت کنه،زندگی کنه خیلی خوشبخته، خیلی روشنفکر شدیا!!
پاسخحذفخیلی قشنگه بعضی جمله ها واقعا آدم رو به فکر می اندازد. راستی وبلاگ نو مبارک!
پاسخحذف