۱۷ دی ۱۳۸۹

نکند روزی با نوک خنجر روی درخت بنویسیم زنده باد درخت!

توان<<<< فکر

اخر من چه کنم که هر چه فرار میکنم از کار این کار است که مرا ول نمی کند؟ امروز دارم کم می آورم . توانم محدود است و افکارم انقدر زیاد شده به هیچ کدام نمی رسم! افکاری که هرکدام زندگی یک فرد را بس است! و من تنها می توانم انها را بنویسم که یک روز به درد بخورد! ای کاش هر چه می اندیشیدم عملی میشد!

انجمن علمی داروسازان

ما ایرانی ها کلا دموکراسی را یک دروغ بزرگ می دانیم از بالا تا پایین. وقتی نوبت به حرف زدنمان میشود فقط ما درست میگوییم! و مخالف ما حق زندگی ندارد. این را به برکت انتخابات انجمن علمی داروسازان وجدان کردم! وقتی دیدم پیران داروسازی کشور ساعت ها نقشه میریزند که تنها صدای آنها شنیده شود و اگر کسی در انجمن علمی چیزی میگوید( حتی اگر درست نباشد) نمی توانیم بشنویم! وای بر ما که فرهنگمان از بنیاد خراب است!

۱۱ دی ۱۳۸۹

آسمون ابری شده, دیگه خار و خسی نیست!

اگه مثله خار بودیم برا بعضی ها الان شدیم مثه یه حب انگور بی دونه ! نرم و آب دار!