روزگار ما یعنی:

دروغ های سنجیده؛ حرف های تراشیده و حتی خنده های پوسیده! 

افسوس

در عجبم از آدم هایی که شادی یک لبخند را به خاطر مصلحت از خود دریغ می کنند. و در عجبم از خودم که لحظات شیرینم را با فکر حرفهای آیندگان؛ تلخ نمودم!