۱ خرداد ۱۳۸۹

شریعتی

به قول شریعتی کاش وقتی مردیم از خاکمون یه سوت بسازن که یه بچه با دم گرمش بیدار کنه بزگتراشو از خواب غفلت!
عجب مردی بود این دمه سحری روحش شاد.

۲ نظر:

  1. نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد
    نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت
    ولی آنقدر مشتاقم
    گلویم سوتکی باشد
    به دست طفلکی گستاخ و بازی گوش
    که او یکریز و پی در پی
    دم گرم...را بیافشار(یا بیفشرد!)

    ببخشید حافظم یه کم ضعیف شده!
    اون نقطه چینه رو یادم نبود!!!
    آره این شعر فوق العادس...عالیه!
    روحش شاد!
    (چه سیستم پیچیده ای داره کامنتیدن اینجا!)

    پاسخحذف
  2. بازم خوبه شما همین قدر یادت بود!!!
    من که کلا مفهومش یادم بود!
    ببخشید به وبلاگ های ایرانی اعتماد نداشتم! و از این امکان google هم خوشم اومد.

    پاسخحذف