۱۵ فروردین ۱۳۹۰

افسوس

در عجبم از آدم هایی که شادی یک لبخند را به خاطر مصلحت از خود دریغ می کنند. و در عجبم از خودم که لحظات شیرینم را با فکر حرفهای آیندگان؛ تلخ نمودم!

۱ نظر: