کومه ای برای اندیشه
۱۵ فروردین ۱۳۹۰
افسوس
در عجبم از آدم هایی که شادی یک لبخند را به خاطر مصلحت از خود دریغ می کنند. و در عجبم از خودم که لحظات شیرینم را با فکر حرفهای آیندگان؛ تلخ نمودم!
۱ نظر:
زهرا
۵ اردیبهشت ۱۳۹۰ ساعت ۱:۰۸
تازه تلخش کردی دکتر؟؟؟!!!:))))
پاسخ
حذف
پاسخها
پاسخ
افزودن نظر
بارگیری بیشتر...
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
تازه تلخش کردی دکتر؟؟؟!!!:))))
پاسخحذف